برآورد میزان مرگ و میر با استفاده از سیستم های نمره بندی شدت بیماری استاندارد آپاچی ۲ در بیماران بخش مراقبت های ویژه

چکیده   اهداف: تشخیص اولویت ­ ها در بخش مراقبت ویژه، مسئله­ای بغرنج است. چون بیماران بستری در این بخش­ها دچار اختلال در ارگان­های حیاتی نظیر گردش خون، تنفس و کلیوی هستند و اغلب دچار تغییرات سریع در این ارگان­ها می­شوند. پرستاران باید توانایی تصمیم­گیری با رعایت اولویت­ها را در برطرف کردن این اختلالات داشته باشند. تحقیق حاضر، با هدف بررسی کارایی ابزار آپاچی دو انجام شد.   روش­ها: در این مطالعه، هفتاد بیمار مبتلا به نارسایی احتقانی قلبی و انسداد مزمن ریوی در سال 1389 در بخش­های مراقبت ویژه مورد بررسی قرار گرفتند و نمره­بندی آپاچی دو محاسبه شد. مطالعه به صورت مقطعی انجام گرفت. زنده ماندن یا فوت شدن بیماران ثبت می­شد. از نرم افزار spss 15 برای انجام مطالعات آماری استفاده شد. پارامترهای بالینی با انجام آزمون­های آمار توصیفی تحلیلی محاسبه شدند.   یافته­ها : در گروه زنده مانده، متوسط نمره­بندی آپاچی دو (5/3) 16/13 و در گروه فوت کرده (5/2) 15/17 بوده است که این اختلاف از لحاظ آماری معنادار بود. مرگ و میر در بیماران با نمره زیر پانزده در این مطالعه پانزده درصد محاسبه شد. مرگ و میر در بیماران با نمره­ی بین شانزده الی نوزده در مطالعه­ی ما، 36 درصد محاسبه شد و در بیماران با نمره­ی بین بیست الی سی، معادل صد درصد محاسبه شد. نتیجه­گیری: سیستم نمره­بندی آپاچی دو، در پیش بینی میزان مرگ و میردر بیماران بستری در بخش مراقبت­های ویژه­ی مورد نظر موفق بوده است و در همه­ی بیماران بیشتر از مقادیر استاندارد بوده است